امام هادی علیه السلام
* نام : علی |
* لقب : هادی ، نقی |
* کنیه : ابوالحسن |
|
||
* نام پدر : محمد ( حضرت امام جواد (ع) ) |
* نام مادر : سمانه مغربیه |
||||
* تاریخ ولادت : 15 ذی الحجه سال 212 هجری قمری |
* محل ولادت : مدینه طیبه |
||||
* مدت عمر شریف : ۴۲ سال |
* مدت امامت : 33 سال |
||||
* تعداد فرزندان : 4 پسر و 1 دختر |
* تاریخ شهادت : 3 ماه رجب سال 254 هجری |
||||
* علت و نحوه شهادت : طعام زهر آلود |
* نام قاتل : متوکل عباسی |
* محل دفن : سامراء |
|
||
|
|||||
حضرت امام ابوالحسن
، علی النقی الهادی( علیه السلام ) ، ملقب
به « امام هادی (ع) » ، دهمین پیشوای شیعیان ، در 15 ذی الحجه سال 212 هجری قمری ،
در اطراف مدینه منوره ، در محلی به نام " صریا " متولد گشت.
پدر بزرگوارشان ؛ حضرت امام جواد (ع) و
مادرشان، بانوی
گرامی؛ سمانه مغربیه است که بانویی بافضیلت و باتقوا بود.
امام هادی(ع) در سن 6 یا 8 سالگی ، یعنی در
سال 220 هجری، پس از شهادت پدر ارجمندشان ؛ حضرت امام جواد(ع)
به امامت رسیدند.
مدت 33 ساله امامت حضرت هادی الائمه (ع)
با خلافت معتصم، واثق، منتصر، مستعین، معتز و متوکل
عباسی معاصر
بود.
آن حضرت و فرزند گرامی ایشان ؛ امام حسن عسکری (
علیهما السلام ) ، به « عسکریین » شهرت یافتند ، زیرا خلفای بنی
عباس ، ایشان را
از سال 233 به سامرا ( عسکر ) برده و تا آخر عمر پربرکتشان در آنجا ، تحت نظر قرار
دادند.
حضرت امام هادی ( علیه
السلام ) به القاب دیگری مانند : « نقی » ، « عالم » ، «
فقیه » ، « امین » و « طیب » ، شهرت داشت و کنیه مبارک ایشان نیز « ابوالحسن »
است.
امام علی
النقی (ع)
، دارای نفس زکیه و عزمی راسخ و همتی عالی بود و عظمت شخصیت آن بزرگوار (ع)
به قدری زیاد است که دوست و دشمن را به اعتراف واداشته است.
قسمتی از این اعترافات ، مبتنی بر شخصیت آن امام همام (ع)
به لحاظ معنوی و اخلاقی و بخشی دیگر ناشی از ابعاد علمی آن حضرت(ع)
و شمه ای هم ، نتیجه کراماتی است که از آن بزرگوار (ع) صادر شده است.
آن حضرت(ع) ، سرانجام در 3 ماه رجب سال 254 هجری قمری و در سن 42 سالگی ، توسط متوکل عباسی به شهادت رسید و مرقد شریف ایشان هم ـ در جوار مرقد فرزند بزرگوارشان ؛ حضرت امام حسن عسکری(ع) ـ در شهر سامراء، ملجاء و پناه شیعیان و عاشقان است.